fbpx
metody terapeutyczne

Igłoterapia według Radosława Składowskiego / Dry needling

To technika z wykorzystaniem bardzo cienkich igieł (suche igły) igły akupunkturowej, bez iniekcji żadnego leku. Polega on na nakłuciu punktu spustowego lub napiętego pasma mięśniowego za pomocą sterylnych, jednorazowych igieł do akupunktury.

Suche igłowanie stosowane jest najczęściej u pacjentów, którzy zmagają się z dolegliwościami bólowymi w mięśniowo – powięziowych punktach spustowych, bólami głowy w leczeniu niektórych problemów nerwowych.

Sprawdza się doskonale również jako jedna z metod w leczeniu przewlekłych schorzeń tj. łokieć tenisisty, kolano biegacza i różnego rodzaju blizn pourazowych.

Efekty suchego igłowania

  • Rozluźnienie głęboko leżących punktów na które trudno wpłynąć, działając pośrednio przez powłoki skórne.
  • Precyzyjne nakłucie w wybraną lokalizację spowoduje również:
  • zmniejszenie bólu rzutowanego,
  • poprawę metabolizmu,
  • zwiększenie zakresu ruchomości,
  • obniżenie aktywności mięśniowo-powięziowych punktów spustowych
  • zagęszczenie macierzy powięzi,
  • uwrażliwienie danej okolicy.

Historia

Pierwsze doniesienia o skuteczności stosowania suchej igły w celach terapeutycznych pojawiły się w połowie XX w.

Technika igłoterapii suchej powstała na podstawie opisanych przez Janet G. Travell technik terapii mięśniowo-powięziowych punktów spustowych (MTrP) za pomocą wstrzyknięć.

Steinbroker (Steinbroker 1944), a później Travell (Travell 1968) zauważyli, że mięśniowo-powięziowe punkty spustowe (czyli miejsca wzmożonego napięcia mięśnia w obrębie jego brzuśca, często w formie guzków czy zgrubień, które pod wpływem nacisku prowokują silny, promieniujący w inne rejony ból) ulegają rozluźnieniu nie pod wpływem ostrzykiwania substancjami leczniczymi, ale od samego nakłuwania napiętego pasma znajdującego się zwykle w otoczeniu mięśniowo-powięziowego punktu spustowego i uzyskania dzięki temu nakłuciu lokalnej odpowiedzi drżeniowej.

Hong (Hong 1994) zauważył że na miejscową odpowiedź drżeniowa w obrębie napiętego pasma podczas terapii ma wpływ mechaniczne działanie igły w obrębie mięśniowo-powięziowego punktu spustowego a nie stosowana substancja.

Wyniki innych badań także pokazały, że terapia mięśniowo-powięziowych punktów spustowych przy zastosowaniu suchych igieł daje takie same wyniki jak terapia za pomocą wstrzyknięć (Cummings and White 2001, Ga et al. 2007).

Technika

Igłoterapia polega na wbijaniu bardzo cienkiej igły w miejsca największego napięcia mięśnia, co powoduje jego rozluźnienie.

Wykonuje się je w jednorazowych rękawiczkach, a skóra pacjenta zostaje zdezynfekowana przed wprowadzeniem igły. Dzięki temu ryzyko zakażenia wirusami chorobotwórczymi jest minimalne. Szczególnie ważny jest fakt, że zabieg ten jest całkowicie bezinwazyjny i nie przerywa ciągłości skóry.

Ta technika charakteryzuje się niezwykłą skutecznością ze względu na to, że bezpośrednio dociera do ogniska bólu

Nie jest to akupunktura wywodząca się z medycyny chińskiej

Suche igłowanie a akupunktura

Jedynym podobieństwem w tych technikach jest narzędzie terapeutyczne. Suche igłowanie nie ma nic wspólnego z akupunkturą i medycyną chińską.

W akupunkturze niezwykle ważny jest dobór odpowiednich punktów, leżących na przebiegu meridianów, którymi płynie energia chi. Po uprzedniej DIAGNOSTYCE zgodnie z standardami wywodzącymi się z medycyny chińskiej.

Tego typu terapia ma na celu przywrócenie równowagi w ciele i swobodnego przepływu energii, co ma się przekładać na efekt terapeutyczny.

W suchym igłowaniu chodzi natomiast o wyzwolenie lokalnego skurczu mięśnia (a przez to jego późniejszej relaksacji) i aktywacji endogennych opioidów (met-enkefalin), które wykazują działanie przeciwbólowe.

Częste i niegroźne reakcje występujące po igłowaniu to:

  • małe krwiaki w miejscu igłowania
  • ból mięśni, który może się utrzymywać przez około 1-4 dni
  • 1-2 dniowa przeczulica
  • niekiedy z powodu przerwania naczynka krwionośnego, może dojść do niewielkiego krwawienia.
  • objawy ze strony układu autonomicznego, takie jak: zawroty głowy, nagłe pocenie się czy omdlenia, dlatego w celu zapewnienia pacjentowi bezpieczeństwa, terapię przeprowadza się najczęściej w pozycji leżącej.

Odma opłucnowa a suche igłowanie

Najpoważniejszą komplikacją uznaje się wystąpienie odmy opłucnowej – dochodzi do niej, gdy powietrze dostaje się w przestrzeń pomiędzy opłucną trzewną, a opłucną ścienną. Do objawów należą ostry ból klatki piersiowej podczas oddychania oraz kaszlu, uczucie ciasnoty w klatce piersiowej i spłycenie oddechu. Jakiekolwiek podejrzenie odmy wymaga konsultacji lekarskiej i diagnostyki.

Suche igłowanie uważa się jednak za zabieg niezwykle bezpieczny, a odmę za niezwykle rzadkie powikłanie. Przeprowadzone w tym kierunku badania przez British Naational Health Service wykazały, iż incydent odmy opłucnowej występuje rzadziej, niż raz na milion zabiegów. Do grupy o minimalnie zwiększonym ryzyku tego stanu zalicza się młode kobiety z niskim wskaźnikiem BMI.

  • tendinopatia (choroby ścięgien),
  • ból pochodzący z tkanki bliznowatej,
  • napięcia mięśni,
  • napięciowe bóle głowy,
  • zespół bolesnego barku,
  • przeciążenie stożka rotatorów,
  • łokieć tenisisty,
  • łokieć golfisty,
  • ból w stawie rzepkowo-udowym,
  • kolano biegacza (kolano skoczka),
  • ból biodra i przeciążania związane z uprawianiem sportu (np. zespół pasma biodrowo – piszczelowego)
  • ból pleców, okolicy stawów krzyżowo-biodrowych,
  • terapia mięśniowo-powięziowych punktów spustowych,
  • ograniczenie zakresu ruchu po długotrwałym unieruchomieniu lub urazie (skręceniu, złamaniu, artroskopii).
  • infekcja,
  • nowotwory,
  • zmiany skórne i otwarte rany,
  • ciężka miażdżyca,
  • tętniak,
  • zaburzenia czucia,
  • zaawansowana osteoporoza,
  • ciąża (za zgodą lekarza prowadzącego),
  • zaburzenie krzepnięcia krwi,
  • obrzęki ( w miejscu występowania),
  • osoby z podwyższonym ryzykiem infekcji,
  • igłofobia,
  • brak świadomej zgody na terapię

Bibliografia

  1. Chaitow L., Fritz S., Masaż leczniczy. Badanie i leczenie mięśniowo-powięziowych punktów spustowych. Wydawnictwo Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2010.
  2. Passigli S., Plebani G., Poser A., Acute effects of dry needling on posterior shoulder tightness. A case report. Int. J. Sports Phys. Ther., 2016, 11, 2: 254–263.
  3. Gattie E., Cleland J. A., Snodgrass S., The effectiveness of trigger point dry needling for musculoskeletal conditions by physical therapists: a systematic review and meta-analysis. J. Orthop. Sports Phys. Ther., 2017, 47, 3: 133–149.
  4. Fernandez-Carnero J, La Touche R, Ortega-Santiago R, Galan-del-Rio F, Pesquera J, Ge HY, et al. Short-term effects of dry needling of active myofascial trigger points in the masseter muscle in with temporomandibular disorders. J Orofac Pain 2010;24:106–12,
  5. Dommerholt J. Dry needling — peripheral and central considerations,
  6. Passigli S, Plebani G, Poser A. Acute effects of dry needling on posterior shoulder tightness. A case report International Journal of Sports Physical Therapy. 2016 Apr; 11(2): 254-263.,
  7. Clewley D, Flynn TW, Koppenhaver S. Trigger point dry needling as an adjunct treatment for a patient with adhesive capsulitis of the shoulder J Orthop Sports Phys Ther. 2014 Feb; 44(2):92-101. Epub 2013 Nov 21.,
  8. Fernández-de-Las-Peñas C, Layton M, Dommerholt J. Dry needling for the management of thoracic spine pain. J Man Manip Ther. 2015 Jul; 23(3):147-53.,
  9. Dunning J, Butts R, Perreault T Dry needling: a literature review with implications for clinical practice guidelines.,
  10. Richter P, Hebgen E Punkty spustowe i łańcuchy mięśniowo-powięziowe w osteopatii i terapii manualnej, Galaktyka, 2012