Psychogenne napięcia

Medycyna psychosomatyczna

Czym są psychogenne napięcia?

To zmiany/napięcia/blokady w ciele które postawią na skutek silnych emocjonalnych przeżyć, długotrwałego stresu, ciągłego pośpiechu i niepozwalania siebie na naturalne metody autoregulacyjne. Obecnie coraz więcej osób dostrzega potrzebę zmiany w sobie i w ciele. Zauważa, że ma problemy zdrowotne, choroby i wiele dolegliwości bólowych, których przyczyn nie potrafi wyjaśnić. Że nie potrafi wypocząć, a ciągły pośpiech, terminy, deadliny nie dają przestrzeni na odczuwanie przyjemności kiedy ma się chwile wytchnienia.

My nie potrafimy wypoczywać! Uwarunkowany takimi zmiennymi układ nerwowy nie odróżnia kiedy się nie aktywować bo znajduje się cały czas w gotowości. Przez to ma trudności regeneracji i w regulacji emocji. Zaś emocje skrzętnie ukrywane, nie nazywane tworzą sieć napięć tkankowych obejmujące narządy wewnętrzne wywołując w nich inercje (bezruch) i tym samych zaburzając ich funkcjonowanie. A cały czas włączony układ nerwowy z czasem może powodować obniżenie nastroju, depresje, nerwice, bezsenność, migreny itp.

Jak to działa?

Budowanie swojej świadomości to wsłuchiwanie się w odczucia płynące z ciała. Nazywanie emocji, doświadczanie całości tych wrażeń, wiedzy na temat samego siebie oraz integrowanie tych odczuć.
Na co dzień posługujemy się wieloma zmysłami, rozpoznajemy zagrożenie, nie zawsze mając świadomość jak wiele wrażeń odbieramy. Skupiamy się na tych najbardziej dostępnych jakimi jest wzrok i słuch. A na naszą sensytywność ma wpływ wiele innych bodźców pochodzących z naszego ciała. Rozwinęliśmy również niezwykle umiejętność analizy, rozumienia i planowania. Jesteśmy istotami kinestetycznymi.
Jak często zdarzają się momenty dzisiejszych czasach ze wsłuchujemy się w swoje ciało ? Że poszukujemy odpowiedzi dlaczego ciało reaguje bólem ściskiem żołądka, zmrożeniem w ciele, gęsia skórką czy chorobą?
Te często subtelne wrażenia są wielokrotnie odpowiedzią na potrzeby ciała.
Ciało zapamiętuje również silne doznania emocjonalne,niezależnie, czy potrafimy odtworzyć ową sytuację w pamięci.
Kiedy w ciele zostają zamrożone emocje, zostaje zablokowana droga do ich uwolnienia to wówczas taka reakcja może stać się wzorcem odtwarzanym przy każdej potencjalnej sytuacji zagrożenia.
Kierując uwagę na świadome odczuwanie wrażeń płynących z ciała, stwarzamy okazję i przestrzeń do wyrażenia tego, co zostało zapisane.
Kontakt z wrażeniami/sensacjami jakie przepływają przez nasze ciało uczy nas rozpoznawać kiedy w naszym ciele rozpoczyna się proces kiedy włącza się dana emocja.
Stopniowo uczymy się co w naszym ciele uważane jest za zagrożenie, kiedy lęk zatrzymuje nasz rozwój, jak obserwować siebie i swoje doznania. Które emocje dają nam pozytywnego „kopa” do działania, a które zdominowane są przez straumatyzowany układ nerwowy.
Mając wgląd w te schematy możemy zauważyć dlaczego nie lubimy występować publicznie, czujemy niepokój przed zmianami i trudno nam wyjść ze strefy komfortu.
Dotykając tematu trudnych emocji/blokad, może pojawić się naturalny lęk, dyskomfort, stwierdzenie „nic mi nie jest”, już sobie z tym poradziłem, jestem świadomy jaką historie w sobie nosze lub to zdarzenie ta osoba już mnie nie dotyka.
Pamiętaj, że prędzej czy później ciało zamanifestuje to wyparcie. Przywołanie w pamięci zdarzenia nadal może powodować uczucie uścisku.
Kiedy pokonasz dyskomfort i strach – poczujesz ulgę, pomoże ci się to budować zaufanie do siebie i sobie ufać, nauczysz się swobodniej i pełniej wyrażać siebie.
Wewnętrzny wgląd, głos swojego serca i intuicji, odczucia płynące z ciała poprzez rozwijanie swoich zmysłów daje nieograniczone możliwości.
To w ciele kryją się rozwiązania, odpowiedzi, których na próżno szukamy poprzez analizę.
Neuroświadomość to połączenie ciała i umysłu, połączenie świadomego z nieświadomym lub zapisanego nas kodu zachowania.
Zapisana historia w tkankach, która czeka na uwolnienie i regulacje.