Igłoterapia

Pierwsze doniesienia o skuteczności stosowania suchej igły w celach terapeutycznych pojawiły się w połowie XX w.

Technika igłoterapii suchej powstała na podstawie opisanych przez Janet G. Travell technik terapii mięśniowo-powięziowych punktów spustowych (MTrP) za pomocą wstrzyknięć.

Steinbroker (Steinbroker 1944), a później Travell (Travell 1968) zauważyli, że mięśniowo-powięziowe punkty spustowe (czyli miejsca wzmożonego napięcia mięśnia w obrębie jego brzuśca, często w formie guzków czy zgrubień, które pod wpływem nacisku prowokują silny, promieniujący w inne rejony ból) ulegają rozluźnieniu nie pod wpływem ostrzykiwania substancjami leczniczymi, ale od samego nakłuwania napiętego pasma znajdującego się zwykle w otoczeniu mięśniowo-powięziowego punktu spustowego i uzyskania dzięki temu nakłuciu lokalnej odpowiedzi drżeniowej.

Hong (Hong 1994) zauważył że na miejscową odpowiedź drżeniowa w obrębie napiętego pasma podczas terapii ma wpływ mechaniczne działanie igły w obrębie mięśniowo-powięziowego punktu spustowego a nie stosowana substancja.

Wyniki innych badań także pokazały, że terapia mięśniowo-powięziowych punktów spustowych przy zastosowaniu suchych igieł daje takie same wyniki jak terapia za pomocą wstrzyknięć (Cummings and White 2001, Ga et al. 2007).

Najpoważniejszą komplikacją uznaje się wystąpienie odmy opłucnowej – dochodzi do niej, gdy powietrze dostaje się w przestrzeń pomiędzy opłucną trzewną, a opłucną ścienną. Do objawów należą ostry ból klatki piersiowej podczas oddychania oraz kaszlu, uczucie ciasnoty w klatce piersiowej i spłycenie oddechu. Jakiekolwiek podejrzenie odmy wymaga konsultacji lekarskiej i diagnostyki.

Suche igłowanie uważa się jednak za zabieg niezwykle bezpieczny, a odmę za niezwykle rzadkie powikłanie. Przeprowadzone w tym kierunku badania przez British Naational Health Service wykazały, iż incydent odmy opłucnowej występuje rzadziej, niż raz na milion zabiegów. Do grupy o minimalnie zwiększonym ryzyku tego stanu zalicza się młode kobiety z niskim wskaźnikiem BMI.